Zapoczątkowany przez Sebastiana Bergiela projekt (11 kwietnia 2007 r. – red.), okazał się czymś więcej niż tylko krótkotrwałą zabawą. Nasi czytelnicy mogli się o tym przekonać na „własnej skórze” (ponad 1400 artykułów).
W tym miejscu chcielibyśmy jeszcze raz podziękować wszystkim naszym współpracownikom za pomoc, którą uzyskaliśmy w dotychczasowej żmudnej pracy jaką jest odtwarzanie dziejów „niebiesko-czerwonych”. Tyczy się to również (a może i przede wszystkim) naszych czytelników, dla których mamy przyjemność przedstawiać regularnie historię największego klubu sportowego Opolszczyzny.
Wielkie Dzięki!!!
Łukasz Kubik(piłkarz, 2 kwietnia 1978);
Pucharowe spotkanie z Chemikiem Kędzierzyn Koźle (wyjazd: 0:3 w 1/8 OZPN; bramki: Setla, Deja, Wawrzyniak – red.) pokazuje, iż mamy prawo oczekiwać od „niebiesko-czerwonych” walki o najwyższe cele. Mecze towarzyskie wykazały dobrą dyspozycję strzelecką nowych nabytków: Mateusza Cielucha i Remigiusza Malickiego, autorów niemal połowy trafień dla opolskiej jedenastki. Szkoda jedynie, iż nie udało się zatrzymać Marcina Czerwińskiego, który pozytywnie zapadł w pamięci kibiców podczas jesiennych bojów.
Mistrz Polski juniorów (1956 – red.) oraz trzykrotny król strzelców II ligi (w l. 1958, 1959, 1960 !!! – red.), barwy Unii Racibórz reprezentował do 1965 r. Z nią też debiutował na boiskach I ligi (w 1963 r. – red.). W l. 1965-1973 występował w opolskiej Odrze, z którą uczestniczył w Pucharze Intertoto ’72.
Po zakończeniu czynnej kariery zawodniczej i krótkim pobycie w Australii, w 1975 r. ponownie w OKS-ie (jako trener II drużyny – red.). Po 1989 r. osiedlił się w Niemczech.
Ten utalentowany stoper swoją karierę rozpoczął w Budowlanych Gogolin (1957-1959 – red.). Następnie przeniósł się do Opola, gdzie z powodzeniem reprezentował barwy OKS-u (1959-1962/63 – red.). Po krótkiej przygodzie ze Śląskiem Wrocław (1963/64 – red.), ponownie pojawił się w składzie „niebiesko-czerwonych” (1964/65 – red.). Kolejnym przystankiem w jego karierze był Wrocław (po raz drugi Śląsk: 1965/66 -1968/69).
Szczyt możliwości piłkarskich osiągnął w Legii Warszawa, w której występował w Sezonach: 1968/69-1973/74. 1- krotny reprezentant kraju (22 lipca 1970: Polska – Irak 2:0 – red.), karierę zakończył w Polonii Warszawa (Sezon 1974/75 – red.).
W roli szkoleniowca Odry Opole zasłynął z awansu do II ligi w Sezonie 1996/1997 (po ośmioletniej przerwie – red.). Zmarł 20 kwietnia 2005 r. w Opolu.
Sukcesy klubowe: 1968/69 i 1969/70 (mistrz Polski), 1972/73 (Puchar Polski)
Zygfryd Blaut (piłkarz/trener, 2 marca 1943 – 20 kwietnia 2005);
Manfred Urbas (piłkarz, 4 marca 1938);
Henryk Prudło (piłkarz, 10 marca 1934);
Marcin Feć (piłkarz, 11 marca 1979);
Sukcesy klubowe: mistrz 2007/2008, 2009/2009 (z Wisłą).