Urodził się 19 września 1949 r. w Ostródzie. Karierę piłkarską rozpoczynał w olsztyńskich klubach: „Warmia” oraz „Stomil”. Następnie występował w warszawskiej „Gwardii”, w której jako 18-letni zawodnik zadebiutował w rozgrywkach ekstraklasy. Po występach w Warszawie powrócił ponownie do Olsztyna. W trakcie występów w „Gwardii” zadebiutował w reprezentacji kraju 25 października 1970 r. w meczu przeciwko Czechosłowacji, w którym zagrał zaledwie kwadrans. W 1971 r. rozegrał jeszcze dwa spotkania z orzełkiem na piersi, ale nie wywalczył sobie miejsca na stałe w kadrze. W 1973 r. obronił pracę magisterską na SGPiS, co było wielkim sukcesem piłkarza, który łączył zawodowo grę w piłkę nożną z nauką na uczelni wyższej. W 1975 r. pojawiła się propozycja gry z dalekiego Opola, na którą przystał zawodnik.
Piłkarz zadebiutował w opolskiej „Odrze” 24 maja 1975 r. w zwycięskim spotkaniu o mistrzostwo drugiej ligi przeciwko „Sparcie” Zabrze (2:0). Jako zawodnik opolskiej „Odry” wystąpił dziesięciokrotnie w reprezentacji kraju. Po dwóch latach gry Masztaler opuścił Opole i przeprowadził się do ŁKS-u Łódź, gdzie zamierzał rozpocząć stacjonarne studia doktoranckie na Wydziale Ekonomiczno-Socjologicznym Uniwersytetu Łódzkiego. Działacze „Odry” poszli na rękę zawodniku i nie czynili przeszkód w przeprowadzce zawodnikowi, który chciał się dalej kształcić. Będąc zawodnikiem ŁKS-u stał się etatowym piłkarzem reprezentacji prowadzonej przez Jacka Gmocha.
Do 1978 r. rozegrał w kadrze 22 spotkania i zdobył 2 gole. Podczas MŚ w Argentynie wystąpił w czterech meczach Polaków. W sezonie 1980/81 zagrał trzy mecze w drugiej Bundeslidze w barwach „Werderu” Brema.