Była wczesna wiosna roku 1989. Klubowy autokar opolskiej „Odry” wyjeżdżał w daleką drogę do Francji – przez NRD, RFN i Luksemburg – aby do Dechy, niemal jak zawsze o tej porze, dostarczyć ekipę piłkarskich juniorów na tradycyjny turniej wielkanocny. W gronie młodych, pełnych temperamentu ludzi, spokojem i opanowaniem zwracał na siebie uwagę młodzieniec, który ożywił się dopiero na widok… szachownicy. Dłuższa chwilę przyglądał się grze starszych, a następnie sam poogrywał wszystkich, którzy mieli ochotę się z nim zmierzyć. – Jak nazywa się ten chłopiec? – zapytałem kierowcę autokaru, Edwarda Pandzę, który od niepamiętnych czasów może powiedzieć prawie wszystko o swoich pasażerach. Usłyszałem: Henryk Majer.
