Urodził się 16 listopada 1931 r. w Chorzowie. Karierę piłkarską rozpoczął w 1951 r. w AKS-ie Chorzów. Od tego momentu rozpoczęła się wędrówka Piechaczka po polskich klubach. Jako napastnik reprezentował barwy aż pięciu różnych klubów w naszym kraju. Zaledwie po kilkunastu miesiącach gry w Chorzowie przeniósł się do krakowskiego "Wawelu", w którym występował przez 2 lata. Ponownie powrócił do Chorzowa w 1954 r. dosłownie "na chwilę". W tym samym roku przeniósł się do "Legii" Warszawa, w której zadebiutował 17 października 1954 r. przeciwko ŁKS-owi Łódź. W Warszawie rozegrał zaledwie 6 spotkań i zdobył jednego gola.
W 1955 r. stał się ponownie piłkarzem "Wawelu" Kraków, w którym rozegrał jeden pełny sezon. W latach 1957-1959 reprezentował barwy popularnych "niebieskich" z Chorzowa.
Do opolskiej "Odry" przybył w 1960 r., w której podobnie jak w poprzednich klubach nie zagrzał na dłużej swojego miejsca. Zdobył dla naszego klubu jednego gola w debiutanckim występie "Odry" o Puchar Karla Rapanna (Puchar Intertoto) podczas przegranego spotkania przeciwko Wiener Club Sport 1:4. "Odra" była ostatnim polskim klubem, w którym wystąpił. Odszedł z "Odry" po zakończeniu sezonu 1960/61.
Piechaczek wyemigrował do RFN, gdzie występował w klubie FSV Frankfurt. Od 1967 r. rozpoczął karierę trenerską zostając szkoleniowcem niemieckich klubów Bundesligi. Trenował 1.FC Kaiserslautern oraz Arminię Bielefeld, z którymi nie osiągnął nic specjalnego. Z osobą trenera Piechaczka wiąże się jednak bardzo nieprzyjemna historia związana z korupcją w niemieckim futbolu.
W sezonie 1970/71 jeden z zawodników Arminii Bielefeld Piotr Słomiany, były gracz Schalke 04 był kurierem przy przekazaniu 40 tysięcy marek drużynie Schalke, aby Ci przegrali z Arminią. Faktycznie 17 kwietnia 1971 r. Arminia pokonała Schalke 1:0. Rozpętała się afera korupcyjna na wielką skalę za sprawą prezydenta klubu Kickers Offenbach Horsta Gregorio-Canellasa, który ujawnił taśmy magnetofonowe z nagraniami rozmów korupcyjnych. Słomiany dostał dwuletnią dyskwalifikację, natomiast ówczesny trener Arminii Egon Piechaczek został dożywotnio zdyskwalifikowany. Po kilku latach wyrok został anulowany, a Piechaczek ułaskawiony jednak nie wrócił już do pracy w Bundeslidze. W latach 1986/87 trenował cypryjski Apollon Limassol.
Zmarł 23 października 2006 r.
Urodził się 16 listopada 1931 r. w Chorzowie. Karierę piłkarską rozpoczął w 1951 r. w AKS-ie Chorzów. Od tego momentu rozpoczęła się wędrówka Piechaczka po polskich klubach. Jako napastnik reprezentował barwy aż pięciu różnych klubów w naszym kraju. Zaledwie po kilkunastu miesiącach gry w Chorzowie przeniósł się do krakowskiego "Wawelu", w którym występował przez 2 lata. Ponownie powrócił do Chorzowa w 1954 r. dosłownie "na chwilę". W tym samym roku przeniósł się do "Legii" Warszawa, w której zadebiutował 17 października 1954 r. przeciwko ŁKS-owi Łódź. W Warszawie rozegrał zaledwie 6 spotkań i zdobył jednego gola.
W 1955 r. stał się ponownie piłkarzem "Wawelu" Kraków, w którym rozegrał jeden pełny sezon. W latach 1957-1959 reprezentował barwy popularnych "niebieskich" z Chorzowa.
Do opolskiej "Odry" przybył w 1960 r., w której podobnie jak w poprzednich klubach nie zagrzał na dłużej swojego miejsca. Zdobył dla naszego klubu jednego gola w debiutanckim występie "Odry" o Puchar Karla Rapanna (Puchar Intertoto) podczas przegranego spotkania przeciwko Wiener Club Sport 1:4. "Odra" była ostatnim polskim klubem, w którym wystąpił. Odszedł z "Odry" po zakończeniu sezonu 1960/61.
Piechaczek wyemigrował do RFN, gdzie występował w klubie FSV Frankfurt. Od 1967 r. rozpoczął karierę trenerską zostając szkoleniowcem niemieckich klubów Bundesligi. Trenował 1.FC Kaiserslautern oraz Arminię Bielefeld, z którymi nie osiągnął nic specjalnego. Z osobą trenera Piechaczka wiąże się jednak bardzo nieprzyjemna historia związana z korupcją w niemieckim futbolu.
W sezonie 1970/71 jeden z zawodników Arminii Bielefeld Piotr Słomiany, były gracz Schalke 04 był kurierem przy przekazaniu 40 tysięcy marek drużynie Schalke, aby Ci przegrali z Arminią. Faktycznie 17 kwietnia 1971 r. Arminia pokonała Schalke 1:0. Rozpętała się afera korupcyjna na wielką skalę za sprawą prezydenta klubu Kickers Offenbach Horsta Gregorio-Canellasa, który ujawnił taśmy magnetofonowe z nagraniami rozmów korupcyjnych. Słomiany dostał dwuletnią dyskwalifikację, natomiast ówczesny trener Arminii Egon Piechaczek został dożywotnio zdyskwalifikowany. Po kilku latach wyrok został anulowany, a Piechaczek ułaskawiony jednak nie wrócił już do pracy w Bundeslidze. W latach 1986/87 trenował cypryjski Apollon Limassol.
Zmarł 23 października 2006 r.
Read More
Urodził się 9 listopada 1923 r. w Michałkowicach. Karierę piłkarską rozpoczynał w Klubie Sportowym Bytków, a następnie został zawodnikiem Germania Königshütte, którą reprezentował w latach 1942-1945. Występował również w klubie Jedność Michałkowice (1945-1946) oraz AKS-ie Chorzów (1946-1959). Wielką karierę zrobił dopiero w trakcie występów w AKS-ie Chorzów. Oto jak wspomina ten czas nasz bohater:
- Ja się cieszyłem, że w ogóle mogę grać. AKS miał zresztą wtedy olbrzymie rzesze fanów. Na przeciętnym spotkaniu nigdy nie było mniej niż 10 tys. fanów. Na nasze mecze ciągnęły tłumy z Michałkowic, Maciejkowic, Przełajki... Gdy graliśmy z Ruchem, na stadionie było i 30 tys. ludzi! Niezapomniane chwile.
Wieczorek występował głównie na pozycji pomocnika oraz obrońcy. Dzięki dobrej postawie na boiskach pierwszoligowych, został powołany do reprezentacji Polski. Zaliczył w kadrze 10 występów w latach 1949-53, a jego debiut przypadł 30 października 1949 r. w przegranym spotkaniu przeciwko Czechosłowacji 2:0. Ostatni mecz z orzełkiem na piersi rozegrał 10 maja 1953 r. również przeciwko Czechosłowakom. Tym razem spotkanie zakończyło się remisem 1:1.
Po zakończeniu kariery piłkarskiej został trenerem piłkarskim. Trenował m.in. AKS Chorzów, Ruch Chorzów, z którym zdobył tytuł mistrzowski w 1968 r., Górnik Zabrze, Zagłębie Sosnowiec oraz naszą ukochaną "Odrę". W Opolu Wieczorek rozpoczął pracę trenerską w 1957 r. i stworzył bardzo ciekawy zespół, którego podporą i motorem napędowym był Engelbert Jarek. Warto podkreślić, że był nadal czynnym zawodnikiem AKS-u Chorzów, który dojeżdżał z Chorzowa do Opola na treningi
Pierwszym sukcesem trenera Wieczorka była nagroda Fair Play dla zespołu "Odry" w 1957 r. jaką otrzymali nasi piłkarze od Polskiego Związku Piłki Nożnej po zakończeniu rozgrywek. Najczyściej grająca drużyna ligi mogła w nagrodę udać się na tournee po Wielkiej Brytanii, mimo, że w lidze zajęła dalekie, bo 10 miejsce.
W 1960 r. opolska "Odra" pod wodzą Wieczorka była blisko zdobycia tytułu mistrza Polski, jednak w najważniejszym momencie przegrała niespodziewanie w ostatnim spotkaniu 2:0 z warszawską Gwardią i pożegnała się z pierwszym miejscem w tabeli na rzecz chorzowskiego "Ruchu". Z tego pamiętnego roku warto wspomnieć jedno z najwspanialszych zwycięstw "Odry" w historii z 23 października 1960 r. nad "Ruchem" Chorzów. Pokonanie w Opolu chorzowian, którzy liderowali wówczas w pierwszej lidze w stosunku 5:2, było wielkim wyczynem. Sam trener Wieczorek tak komentował pamiętne spotkanie:
"Graliśmy o wiele szybciej od Ruchu. Naszą odpowiedzią na krótkie zagrania chorzowian były długie piłki, szybsze tempo i celniejsze strzały. W niedzielę dołożymy wszelkich starań by zwyciężyć warszawską Gwardię. Nadarza się nam wyjątkowa okazja i nie możemy jej zmarnować".
Niestety sny o mistrzostwie nie ziściły się...
Teodor Wieczorek z pewnością uważany może być w Opolu za twórcę silnego zespołu, który z powodzeniem walczył z najlepszymi klubami w kraju jak i na arenie międzynarodowej. Niestety wraz z odejściem Wieczorka, od połowy lat 60 powoli kończył się okres świetności naszego klubu.
Teodor Wieczorek miał również przyjemność pracować w sztabie szkoleniowym reprezentacji Polski występującej na Mistrzostwach Świata w 1974 roku, kierowanej przez Kazimierza Górskiego.
27 maja 2009 roku Teodor Wieczorek, w wieku niespełna 86 lat, zmarł nad ranem w swoim domu...
Żródło: Wikipedia, Gazeta Wyborcza
Urodził się 9 listopada 1923 r. w Michałkowicach. Karierę piłkarską rozpoczynał w Klubie Sportowym Bytków, a następnie został zawodnikiem Germania Königshütte, którą reprezentował w latach 1942-1945. Występował również w klubie Jedność Michałkowice (1945-1946) oraz AKS-ie Chorzów (1946-1959). Wielką karierę zrobił dopiero w trakcie występów w AKS-ie Chorzów. Oto jak wspomina ten czas nasz bohater:
- Ja się cieszyłem, że w ogóle mogę grać. AKS miał zresztą wtedy olbrzymie rzesze fanów. Na przeciętnym spotkaniu nigdy nie było mniej niż 10 tys. fanów. Na nasze mecze ciągnęły tłumy z Michałkowic, Maciejkowic, Przełajki... Gdy graliśmy z Ruchem, na stadionie było i 30 tys. ludzi! Niezapomniane chwile.
Wieczorek występował głównie na pozycji pomocnika oraz obrońcy. Dzięki dobrej postawie na boiskach pierwszoligowych, został powołany do reprezentacji Polski. Zaliczył w kadrze 10 występów w latach 1949-53, a jego debiut przypadł 30 października 1949 r. w przegranym spotkaniu przeciwko Czechosłowacji 2:0. Ostatni mecz z orzełkiem na piersi rozegrał 10 maja 1953 r. również przeciwko Czechosłowakom. Tym razem spotkanie zakończyło się remisem 1:1.
Po zakończeniu kariery piłkarskiej został trenerem piłkarskim. Trenował m.in. AKS Chorzów, Ruch Chorzów, z którym zdobył tytuł mistrzowski w 1968 r., Górnik Zabrze, Zagłębie Sosnowiec oraz naszą ukochaną "Odrę". W Opolu Wieczorek rozpoczął pracę trenerską w 1957 r. i stworzył bardzo ciekawy zespół, którego podporą i motorem napędowym był Engelbert Jarek. Warto podkreślić, że był nadal czynnym zawodnikiem AKS-u Chorzów, który dojeżdżał z Chorzowa do Opola na treningi
Pierwszym sukcesem trenera Wieczorka była nagroda Fair Play dla zespołu "Odry" w 1957 r. jaką otrzymali nasi piłkarze od Polskiego Związku Piłki Nożnej po zakończeniu rozgrywek. Najczyściej grająca drużyna ligi mogła w nagrodę udać się na tournee po Wielkiej Brytanii, mimo, że w lidze zajęła dalekie, bo 10 miejsce.
W 1960 r. opolska "Odra" pod wodzą Wieczorka była blisko zdobycia tytułu mistrza Polski, jednak w najważniejszym momencie przegrała niespodziewanie w ostatnim spotkaniu 2:0 z warszawską Gwardią i pożegnała się z pierwszym miejscem w tabeli na rzecz chorzowskiego "Ruchu". Z tego pamiętnego roku warto wspomnieć jedno z najwspanialszych zwycięstw "Odry" w historii z 23 października 1960 r. nad "Ruchem" Chorzów. Pokonanie w Opolu chorzowian, którzy liderowali wówczas w pierwszej lidze w stosunku 5:2, było wielkim wyczynem. Sam trener Wieczorek tak komentował pamiętne spotkanie:
"Graliśmy o wiele szybciej od Ruchu. Naszą odpowiedzią na krótkie zagrania chorzowian były długie piłki, szybsze tempo i celniejsze strzały. W niedzielę dołożymy wszelkich starań by zwyciężyć warszawską Gwardię. Nadarza się nam wyjątkowa okazja i nie możemy jej zmarnować".
Niestety sny o mistrzostwie nie ziściły się...
Teodor Wieczorek z pewnością uważany może być w Opolu za twórcę silnego zespołu, który z powodzeniem walczył z najlepszymi klubami w kraju jak i na arenie międzynarodowej. Niestety wraz z odejściem Wieczorka, od połowy lat 60 powoli kończył się okres świetności naszego klubu.
Teodor Wieczorek miał również przyjemność pracować w sztabie szkoleniowym reprezentacji Polski występującej na Mistrzostwach Świata w 1974 roku, kierowanej przez Kazimierza Górskiego.
27 maja 2009 roku Teodor Wieczorek, w wieku niespełna 86 lat, zmarł nad ranem w swoim domu...
Żródło: Wikipedia, Gazeta Wyborcza
Read More
