Przypominamy dotychczasowy bilans spotkań pomiędzy Odrą Opole a Marymontem Warszawa na niwie II ligi.
Przedstawiamy "poprawiony" bilans spotkań pomiędzy Odrą Opole a Calisią Kalisz.
Dzisiejszy solenizant w barwach opolskiej Odry wystąpił 22-krotnie (w Sezonie 1999/2000 – red.), 3-krotnie trafiając do bramki przeciwnika. Jednakże dopiero w Górniku Zabrze późniejszy 19-krotny reprezentant (5 bramek – red.) ustabilizował formę.
Swoją karierę kontynuował - raz lepiej, raz gorzej - w Dyskobolii Grodzisk Wielkopolski (2003), NEC Nijmegen (2004-1007), Wiśle Kraków (2007-2009), Ruchu Chorzów (2009-2010), Koronie Kielce (2010-2011), Cracovii (2011), i ponownie w Ruchu (2012-2013).
Sukcesy klubowe: mistrz 2007/2008, 2009/2009 (z Wisłą).
W dniu dzisiejszym uzupełniliśmy konfrontacje Odry Opole z BKS-em Stalą Bielsko-Biała o III i IV ligę.
Był uosobieniem wierności klubowym barwom, co w dzisiejszych czasach jest wartością – niestety – względną. Trafił jednak na zły okres w historii „niebiesko-czerwonych”. Klub tułający się wówczas pomiędzy II, a III ligą nie dał zawodnikowi zbyt wielu szans wybicia się na arenie krajowej.
Sukcesy klubowe:1/8 Pucharu Polski 2007/2008 i 2008/2009 (z Odrą).
Na Górnym Śląsku błyskawicznie się zaaklimatyzował, debiutując w wieku 19-lat w kadrze Henryka Apostela (13 kwietnia 1993 r. przeciwko Finlandii – red.). Po sześciu latach spędzonych w Katowicach, Ledwoń w 1998 r. wybrał ofertę gry w Bayerze Leverkusen. Po dwuletniej przygodzie z niemieckim futbolem (w Sezonie 1999/2000 zaliczył jeszcze Fortunę Kolonia – red.), nasz bohater wybrał kierunek austriacki. W l. 2000-2008 reprezentował barwy Austrii Wiedeń, Admiry Wacker Mödling, Sturmu Graz i Austrii Kärnten.
Zmarł w tragicznych okolicznościach 11 czerwca 2008 r. w Klagenfurcie.
Sukcesy: W l. 1993-1998 18-krotny reprezentant Polski (1 bramka), mistrz Austrii 2003 (z Austrią Wiedeń), wicemistrz Polski 1992,1994 (z GKS-em), zdobywca Pucharu Polski 1993 (z GKS-em), 1/8 Pucharu UEFA 1994/1995 (z GKS-em).
W l. 1976-1980 reprezentował barwy Odry Opole (następnie m.in. Śląska Wrocław, Widzewa Łódź, FC 08 Homburg i Hannover 96). W reprezentacji debiutował 12 kwietnia 1978 r. (Polska - Irlandia 3:0 - red.). Pożegnalny występ zaliczył zaś 3 czerwca 1989 r. (Anglia - Polska 3:0 - red.). W drużynie narodowej rozegrał w sumie 62 spotkania, uzyskując 2 trafienia (w 1984 r. przeciwko Chinom oraz trzy lata później w dramatycznym spotkaniu el. ME w Budapeszcie - red.).
Na niwie reprezentacyjnej spełniony (medal z MŚ 1982, uczestnik w 1978 i 1986 - red.), na ligowych boiskach niekoniecznie. W barwach Odry (w Sezonie 1978/1979 - red.), zajął "rozczarowujące" 5. miejsce. Ze Śląskiem (1981/1982) i Widzewem (1982/1983) tylko wicemistrz. Po wyjeździe do Niemiec pokazał się jeszcze z dobrej strony w Hannover 96 (1989-1993) - z którym w 1992 r. zdobył Puchar Niemiec - po czym w 1995 r. przeszedł na piłkarską emeryturę.