Prawdziwym przełomem dla młodego pomocnika był rok 1957. Wówczas to jedenastka z Ozimka spadła do A-klasy. Mimo spadku sam zawodnik znacznie „awansował”. Wraz z Henrykiem Brejzą przeszedł do największego klubu sportowego Opolszczyzny.
W najwyższej klasie rozgrywkowej zadebiutował 23 marca 1958 r. (2. kolejka: Górnik Zabrze –Budowlani Opole 6:0 – red.). Debiut wypadł blado. Opolanie w składzie: Kściuk, Krzywiec, Klik, Wrzos, Popluc,Strociak, Frasek, Spałek, Trepka, Stemplowski, Jarek byli jedynie tłem dla Ernesta Pohla i spółki. Teodor Wieczorek nie odstawił jednak pechowego młodziaka od składu. Było to mądre posunięcie. W trzeciej serii spotkań reprezentanci województwa opolskiego - z Fraskiem na pomocy - pokonali Lechię Gdańsk (dom: 3:2 – red.).
Pierwszą bramkę w I lidze nasz bohater zaliczył w potyczce z Ruchem Chorzów (6. kolejka; dom: 1:1 – red.). W swym debiutanckim Sezonie rozegrał w sumie 21 spotkań i strzelił 6 bramek:*
Gdyby nie pechowy spadek, zakończone 26 października 1958 r. rozgrywki przedstawiałyby się dla Fraska niezwykle udanie. II-ligowa banicja trwała na szczęście rok, a sam zawodnik po raz kolejny pokazał się z dobrej strony (4. trafienia w Sezonie 1959 – red.)***.
Rozgrywki roku 1961 Frasek rozpoczął jednak nie w Odrze, a… w Cracovii. Było to związane z podjęciem przez niego studiów w Akademii Górniczo-Hutniczej. W czasie 3-letniego pobytu w Krakowie zagrał ogółem 75 spotkań (w I i II lidze), 11-krotnie wpisując się na listę strzelców.
W Sezonie 1963/1964 opolska publiczność ponownie miała możliwość podziwiać mierzącego 174 cm skrzydłowego... choć już nie tak szybkiego jak kilka lat wcześniej. Niemniej naszemu bohaterowi udało się jeszcze raz pozytywnie zaskoczyć miejscowych kibiców, strzelając jedną ze zwycięskich bramek w ligowej potyczce z Arkonią Szczecin (dom: 3:1 – red.). Był to już jednak li tylko łabędzi śpiew.
W kolejnych rozgrywkach reprezentował barwy warszawskiej Skry, by w 1965 r. wrócić do Małejpanwi i wydatnie przyczynić się do jej awansu w 1970 r. (do III ligi – red.).
Z czynną karierą pożegnał się w 1973 r., zajmując się od tego czasu pracą szkoleniową. Śmierć zastała go w pierwszych dniach października 2010 r. w Ozimku.
*Wraz z Engelbertem Jarkiem najlepszy strzelec Budowlanych Opole w Sezonie ’58.
*** Sezon 1959: 8. kolejka: Odra Opole – Polonia Gdańsk 5:1 (2)
12. kolejka: Piast Nowa Ruda – Odra Opole 0:5 (2)