Historia klubu w latach 1964-1981
-
Od ligowego średniaka, przesz tłuste lata Piechniczka,
aż do spadku „Odry” z ekstraklasy
• Od połowy lat sześćdziesiątych powoli kończył się okres świetności „Odry”, którego podstawy tworzył Teodor Wieczorek. Opolski klub stawał się mocnym średniakiem ligowym, który oscylował w okolicach środka tabeli. Dopiero druga połowa lat 70 przywróciła „Odrze” blask.
• Na inaugurację sezonu 1967/68 „Odra” pod wodzą Engelberta Jarka sprawiła ogromną niespodziankę pokonując w Opolu zdecydowanego faworyta, ośmiokrotnego mistrza Polski ‘ Górnika” Zabrze 1:0, co wywołało nie lada sensację w kraju. Ostatecznie sezon „Odra” zakończyła na dalekim 10 miejscu.
• Na osłodę słabych ligowych występów opolanie docierają po raz trzeci do półfinału Pucharu Polski, gdzie niespodziewanie ulegają Rakowowi Częstochowa 2:1. Obie bramki dla Rakowa zdobył Jan Kruk, którego wkrótce ściągnięto do Opola w tajemniczych okolicznościach, używając do tego czarnej wołgi taksówkarza Czesława Kuliczkowskiego. Kruka w składzie chciał mieć trener Tadeusz Foryś.
• 1968 rok – jeden z największych sukcesów juniorów opolskiej „Odry”. Pierwszy medal klubowych mistrzostw Polski zdobywają młodzi piłkarze z Opola pod pod trenerską batutą Engelberta Jarka. Kierownikiem zespołu był Jan Śliwak. Finały MP odbyły się w Mielcu. Opolanie zajęli drugie miejsce, ustępując tylko „Górnikowi” Wałbrzych, a wśród srebrnych medalistów znaleźli się m.in. Karol i Edward Kot, Wiesław Korek czy Ryszard Dziadek.
• 1972 rok – pierwszy historyczny złoty medal juniorów „Odry” w ramach mistrzostw Polski juniorów w Kraśniku. Trenerem mistrzowskiego zespołu był Wiesław Łuczyszyn.
• Sezon 1971/72 przeszedł do historii „Odry”, ponieważ opolanie byli najdłużej niepokonaną drużyną I ligi. „Odra” uległa dopiero w X kolejce przeciwko „Stali” Mielec 0:1. Bramkarz „Odry” Andrzej Krupa przez 655 minut nie puścił ani jednego gola! Krupa zachował czyste konto przez niemal 2 miesiące. Nie skapitulował od 25 sierpnia do 20 października 1971 roku. Daje mu to siódme miejsce w klasyfikacji wszech czasów polskiej ekstraklasy. Ostatecznie na koniec rozgrywek „Odra” uplasowała się na 7 pozycji.
• Sezon 1974/75 – „Odra” spada do drugiej ligi. Engelbert Jarek otrzymał zadanie szybkiego powrotu do ekstraklasy. Niestety sztuka ta nie powiodła się. Wówczas działacze klubu zapraszają do współpracy trenera Antoniego Piechniczka.
• 1 lipca 1975 roku swoją pracę szkoleniową w „Odrze” rozpoczyna Antoni Piechniczek. Piechniczek opuszcza BKS Bielsko-Biała, które trenował do tej pory. Głównym zadaniem postawionym przez działaczy klubu jest powrót do ekstraklasy w sezonie 1975/76.
• Sezon 1975/76 - po pierwszym roku pracy trenera Piechniczka, zespół „Odry” w cuglach melduje się w ekstraklasie! Przewaga nad drugim zespołem (aż 9 pkt) oraz świetny dorobek bramkowy 52:8. Wyróżniającymi piłkarzami są: Józef Klose, Wojciech Tyc, Krystian Koźniewski, Wiesław Korek oraz Antoni Kot.
• 1976 rok – drugie srebro zdobyte przez juniorów „Odry” . W finale młodzi piłkarze z Opola nie sprostali swoim rówieśnikom z „Wisły” Kraków przegrywając wysoko 1:5. Strzelcem honorowego gola był Roman Wójcicki, który powoli wdzierał się do pierwszego zespołu Antoniego Piechniczka.
• 17 kwietnia 1976 roku – historyczne spotkanie rozegrane przy sztucznym oświetleniu przeciwko Sparcie Zabrze (3:0) w drugiej lidze. Maszty oświetleniowe montowała duńska firma Berkey Technical i miały moc 1.200 luxów.
• Sezon 1976/77 - zespół wzmacniają Alfred Bolcek i Józef Borzęcki, co zwiększa siłę ognia w linii ataku „Odry”. Opolanie rozpoczynaj od mocnego uderzenia. Na inaugurację wygrywaja z faworytem ligi „Legią” Warszawa 4:1! Debiut zalicza Roman Wójcicki wchodząc na boisko w 80 min meczu. „Odra” w ciągu pierwszych 5-ciu ligowych kolejek nie schodziła z fotela lidera ekstraklasy! 500 spotkanie w barwach „Odry” rozgrywa Antoni Kot w meczu ze Śląskiem Wrocław. W 19 kolejce ligowej „Odra” odnosi jedno z najwyższych zwycięstw w historii klubu pokonując „Lecha” Poznań aż 7:1. Trzy gole zdobywa Józef Klose. W 21 kolejce Odra pokonuje w Opolu lidera ligi ŁKS Łódź 2:0 a na trybunach zostaje pobity rekord frekwencji, zasiada aż 25 tys. widzów. Ostatecznie „Odra” zajmuje 12 lokatę w rozgrywkach. Tuż po zakończeniu sezonu „Odra” zdobyła pierwszy historyczny Puchar Ligi, dający przepustkę do gry w europejskim Pucharze UEFA! W Pucharze UEFA w 1 rundzie „Odra” walczy z 1.FC Magdeburg (1:2 i 1:1) i odpada z rozgrywek.
• Sezon 1978/79 – tuż przed przed rozpoczęciem ligi „Odra” pożegnała Romana Wójcickiego, który odlatywał z kadrą na MŚ w Argentynie. Zespół na dobre opuszczają dwie ważne postacie: Józef Klose wyjazd do Francji AJ Auxerre i Antoni Kot wyjazd do Danii. „Odra” wzmocniona Mirosławem Misiowcem w planach ma walkę o europejskie puchary. Po 10-ciu kolejkach zajmowała dalekie 12 miejsce w tabeli tracąc do lidera 4 pkt. Już do 8 kolejki i meczu z „Gwardią” Warszawa 9 września 1978 roku „Odra” nie przegrała ani jednego meczu do końca roku! Zwyciężała mecz za meczem a wśród nich dwa najważniejsze w rundzie jesiennej:
- 29.X.1978 „Legia” – Odra 3:5 (2:0) – Wembley dla Odry, trzy gole Bolcka
- 19.XI.1978 Odra – Ruch Chorzów 3:1 (1:1) – zwycięstwo w ostatnim meczu rundy jesiennej zapewniło „Odrze” mistrzostwo jesieni, pierwsze w historii! Runda wiosenna była niestety czasem straconym a piłkarze „Odry” w niewytłumaczalny sposób zaprzepaścili przewagę nad rywalami i zakończyli rozgrywki na piątej pozycji. Zabrakło skutecznej gry i zwycięstw. Kibice nie mogli wybaczyć tego piłkarzom a porażka z „Polonią” Bytom 1:2 na własnym boisku dopełniła czary goryczy. Kibice nie wytrzymali i zaatakowali klubowy budynek „Odry”. Rozbijali szyby, palili szaliki i śpiewali piosenki Grechuty Hop szklanka piwa! Kierując aluzję do niesportowego trybu życia piłkarzy.
• 26 czerwca 1979 roku katowicki „Sport” poinformował, że Antoni Piechniczek nie jest już trenerem „Odry”. Po zakończeniu sezonu trener Piechniczek odchodzi z klubu po pięciu latach pracy z dużym niedosytem. Zespół przejmuje duet Józef Zwierzyna i Wiesław Łuczyszyn.
• Po odejściu trenera Piechniczka „Odra” występowała w pierwszej lidze zaledwie przez dwa sezony, osiągając coraz słabsze wyniki. Z klub zaczęli odchodzić piłkarze: Wójcicki do „Śląska”, Młynarczyk do „Widzewa”, Adamiec do Lecha. Słabe wyniki powodowały zmiany trenerów jak przysłowiowe zmiany rękawiczek. Zatrudniono nawet czeskiego szkoleniowca Jozefa Stanko!
• W sezonie 1979/80 zajęła 9 pozycję, a w sezonie 1980/81 ostatnią 16 lokatę i spadła do drugiej ligi. Był to ostatni sezon „Odry w ekstraklasie, do której już nigdy nie powróciła. Ostatnie spotkanie rozegrane w ekstraklasie przypadło na 13 czerwca 1981 roku przeciwko „Legii” w Warszawie (1:1). Ostatniego gola w ekstraklasie dla „Odry” zdobywa Wojciech Tyc w 15 min meczu. "Odra" wystąpiła w następującym składzie: Kapica, Korek, Rokitnicki, Kawka, Marcol, Adamiec, Szpila (Gajda), Olesiak, Tyc (Białaś), Przenniak, Morcinek.
• Wrzesień 1980 roku – w klubie powstaje Komisja Zakładowa NSZZ Solidarność. Wśród założycieli byli: Janusz Wojas (pracownik administracyjny klubu), Wiesław Łuczyszyn (trener opolskiej młodzieży), Franciszek Górny, Wiesław Korek, Sławomir Masztaler (piłkarze). Przewodniczącym organizacji został J. Wojas.
• Na osłodę słabych występów „Odry” w drugiej ligi, opolscy piłkarze awansowali po raz czwarty w historii aż do półfinału Pucharu Polski. Przegrali z „Legią” Warszawa 0:2 a mecz został zapamiętany głównie z brutalnego ataku piłkarza stołecznej drużyny Edwarda Załężnego na nogę Andrzeja Marcola, którą złamał. Po tej kontuzji utalentowany Marcol nie powrócił już do gry w piłkę.
• 1981 rok - zdobycie trzeciego medalu (srebrnego) przez juniorów w MPJ. W finale opolanie przegrali ze swoimi rówieśnikami z „Zawiszy” Bydgoszcz 1:2. W drużynie występowali późniejsi piłkarze pierwszego zespołu: Babac, Majer oraz Kuter.
Czytaj również:Historia klubu w latach 1945-1963/64 - Od narodzin po brązowy medal mistrzostw Polski